Ireo Komitin'ny Firaisan'ny Fiangonana teto Ambohimalaza tamin'ny taona 1925
Fandatsahana ny Vato Fehizoro tamin'ny 04 desambra 1954
Tsangambaton'ny faha-50 taona niangonana voalohany teto amin'ny FPTAF
Fitokanana vali-tafo 4 novambra 2018
Fitokanana vali-tafo 4 novambra 2018
Fitokanana vali-tafo 4 novambra 2018
Fanentanana
Takelaka faha 60 taona
Tantaran' ny fanorenana ny tranovato
Lohahevitra banjinina volana
: FANAVAOZANA
Eo foana ny Fanahy Masina rehefa hanao zava-baovao ny Zanahary. Mamorona avy amin’ny tsy misy Izy ka mahary ary mahay manavao ny efa misy ka manatsara. Simban’ny fanahy ratsy feno ota ny zava-boahary rehetra izao ka mila havaozina. Ny fiovaana ho amin’ny tsara no mahasoa sy mampiadana ka mahasambatra. Mandalo fanavaozana mafy mihitsy vao ho tena tonga amin’ny tanjona mahafaly. Sitraky ny Zanahary ny olona ratsy fanahy, lozabe, mpangalatra, mpandainga, mpamono olona, sns…, mba hiova hihavao ho amin’ny tsara, ka hiala amin’ny ratsy fanaony, hifona sy hanatona Azy ka hibebaka, fa hamela heloka Izy ka hanome ny fahasoavany ho azy ireny. Tonga saina ilay zanaka adala ka niverina nanatona ny rainy, sady nivazina no nifona. Miovà amin’ny fanavaozana ny saina mba hamantarana ny sitrapon-Janahary izay tsara sady ankasitrahana no marina sy masina. Raha miala amin’ny lalan-dratsiny ny olona, tena ho velona tokoa izy. Fa raha ny marina no miala amin'ny fahamarinany ka manao meloka ary manaraka ny fahavetavetana rehetra izay nataon'ny ratsy fanahy, ho velona va izy? Tsia, fa ho faty tokoa izy, indrisy, mampalahelo izany. Aleo miova ho amin’ny tsara toy izay miova ho amin’ny ratsy. Koa samy hotsarain-Janahary araka ny nataony avy ny olona. Miverena anio ka mibebaha amin'ny fahadisoana rehetra vita, mba tsy ho fahatafintohinana mahameloka intsony izany. Ialao àry ny ratsy, meteza havaozin’ny Fanahy Masina! Koa mibebaha ianareo mba ho velona, indrindra ianareo mihevi-tena ho lehibe. Hanavao ny asan-tanany, ny tany aman-danitra, ny Zanahary; koa mitandrema kosa, miambena fa hohavaoziny ny zava-drehetra! Ary amin'izany andro izany, raha afaka ny fahoriana lehibe, ny masoandro hohamaizinina, ny volana tsy haneho fahazavana, ny kintana hiraraka avy eny amin'ny lanitra, ary hohozongozonina ny hery izay ao amin'ny lanitra. Amin'izay i Kristy Tompo no ho hita avy eo amin'ny rahona amin'ny hery lehibe sy ny voninahitra. Haniraka anjely Izy hanangona ny olom-boafidiny hatrany amin'ny faran'ny tany aman-danitra. Raha vao manaroka ny aviavy ka mandravina, efa akaiky ny loha-taona. Toy izany koa, raha vao hita fa tonga izany zavatra izany, aoka ho fantatra fa efa mby akaiky eo am-baravarana Izy. Hisy foana ny taranaka ity mandra-pahatongan'izany rehetra izany. Mitandrema, miambena, mivavaha; fa ho avy tampoka Izy. Mihavaoza ka tafio ny toetra vaovao izay havaozina ho amin'ny fahalalana tsara araka ny endrik'Ilay nahary azy. Fa amin'izany tsy misy Grika sy Jiosy, na voafora sy tsy voafora, na barbariana sy Skytiana, na andevo sy tsy andevo, fa Kristy no zavatra rehetra sady amin'ny rehetra. Koa mitafia famindrampo sy fiantrana, fandeferana, fahamoram-panahy, fanetren-tena, fahalemem-panahy, araka ny maha-olom-boafidin-Janahary sady masina no malala. Mifandefera, ka mifamelà heloka, raha misy manana alahelo amin'ny sasany; tahaka ny namelan'ny Tompo Kristy ny helokareo no aoka mba hifamelanareo heloka kosa. Ary aoka ho ambonin'izany rehetra izany ny fitiavana, fa fehin'ny fahatanterahana izany. Ary aoka hanapaka ao am-po ny fiadanan'i Kristy, fa ho amin'izany no niantsoana ny mino ho tena iray; ary aoka ho feno fisaorana! Aoka ny Tenin'i Kristy hitoetra betsaka ao anaty amin'ny fahendrena rehetra, ka mifampianara ka mifananara, mihira amin'ny fahasoavana ao am-po ho an-Janahary. Ary izay rehetra atao, na amin'ny teny, na amin'ny asa, ataovy amin'ny anaran'i Jesoa Tompo izany rehetra izany, ka misaora ny Zanahary, amin'ny alalany. Ry olombelona ô, efa naseho anao izay tsara sy izay ilain'i Jehovah aminao: ny hanao ny marina sy ho tia famindram-po ary ny hanaraka Azy amin'ny fanetren-tena. Mbola misy rakitry ny faharatsiana ihany va sy famarana tsy ampy izay voaozona, ao an-tranon'ny ratsy fanahy? Mety madio va ny firenena raha manana mizana mandainga sy kitapo misy vato tsy marina? Fa feno loza ny mpanan-karenany, mandainga ny mponina ao aminy, ary lela feno fitaka no eo am-bavany. Ny Zanahary kosa hikapoka maharary azy ka handringana azy noho ny helony. Hihinana izy, nefa tsy ho voky; hampirina izy, nefa tsy hahavonjy; hamafy izy, nefa tsy hijinja; hanosihosy oliva izy, nefa tsy hihosotra diloilo, hanosihosy ranom-boaloboka izy, nefa tsy hisotro divay. Miovà, mihavaoza, fa aza mitandrina ny lalàn'i Omry sy ny asan'ny taranak'i Ahaba intsony na ny fisainany, sao atolotry ny Zanahary ho figagana, na ho toy ny zavatra mampisitrisitra ianao! Farany, izay nifanenjika sy nifanaratsy, aoka hihavao ka hihavana hifanampy sy hifanohana; izay nifampialona mihavaoza ka miaraha manompo ny Zanahary amin’ny fitiavana sy fifaliana ho voninahitry ny Anarany! Mihavaana amin’ny Zanahary sy ny namana ary ny tena! Fanavaozana tena mahagaga no omen’ny Tompo izay mino Azy. Raha misy olona ao amin’i Kristy, olom-baovao niova saina, niova fo, madio fanahy, olona nateraka indray ka tsy izy intsony no velona fa Kristy no velona ao anatiny. Roahy ny ratsy ka raiso ny tsara! Soa raha tonga olom-baovao ianao! Mihavaoza ka tafio ny toetra vaovao izay havaozina ho amin'ny fahalalana tsara araka ny endrik'Ilay Zanahary, Fitiavana! Amena.
Ho aminao anie ny fiadanan'ny Tompo! Amena!Ny Mpitandrina RAKOTOSON Philippe
Kristy no fiadanantsika
Jaona 16:33 Izany teny izany efa nolazaiko taminareo mba hanananareo fiadanana amiko. Atỳ amin’izao tontolo izao no ahitanareo fahoriana; nefa matokia; Izaho efa naharesy izao tontolo izao.
Grandeur de celui qui pardonne
Œil pour œil, dent pour dent, c’est la loi pour beaucoup, Si on fait exception, on risque de passer pour fou. Lucides, faisons le fou : quittons l’instinct normal, Un réflexe spontané, rendre le mal pour le mal. Sortons de l’ordinaire, prenons de la distance, Décidés pour toujours de ne pas faire vengeance, Convaincus de sa faute, nous allons l’étonner, Car au lieu de frapper, préférons pardonner. La vengeance enterrée, on gagne une paix solide. Le cercle vicieux brisé : c’est l’œuvre des fous lucides. Si génie et folie sont frère et sœur banals, Savoir bien pardonner est une folie géniale. Mais qui sait pardonner, si ce n’est le plus grand ? Le plus juste, le plus fort : il est sûr de son rang. Le grand reste toujours grand, quand il donne, quand il pardonne, Approuvé, respecté, qu’il chante ou qu’il fredonne. Le faible parfois pardonne, serait-ce par obligation ? Mais le grand qui pardonne est libre de ses actions. La magnanimité, le privilège des seuls grands, Est leur intime valeur, qu’ils soient pieds nus, sans gants. A l’intérieur d’un peuple, toujours des différences, Erreurs du Créateur, faites par inadvertance ? Ou différences voulues, dont il faut se réjouir ? Son prochain accepté, tout le monde va s’épanouir. Comme tu ne meurs qu’une fois, tous tes méfaits passés Seront mis sur ton compte…à moins d’être pardonnés. Le jour du grand départ, hagard, le teint livide, Tu n’emporteras rien, pas un sou, les mains vides ! A quoi te serviront tous ces biens amassés ? Faudrait-il pas lorgner côté Éternité ? Au Ciel ou en enfer : cela dépend de toi, Les anges ou la vermine ? Compagnons de ton choix ! Rendre le bien pour le mal : c’est cela le pardon. Quelqu’un d’Exceptionnel, de sa vie a fait don. Le Champion du pardon, il a versé son sang, Pour ta paix éternelle, c’est JÉSUS le plus GRAND !
Professeur RABARIOELINA Lala
08 Mars 2002
Et 12 Janvier 2017
Chaise (35 isa)
